huli tayong nagkita
noong binuhusan ng pari
ang 'yong ulo ng banal na tubig.
hindi ka umiyak--
napatda ang 'yong mga mata
sa krus na nasa likuran ng nakaputing sayo'y nagbanlaw.
ang balita ko'y madalas ka nang manggigil, lahat ay nais kagatin.
marunong ka nang magmano,
maningala't maghanap ng butiki,
tumawag ng aso,
humakbang nang hindi inaakay at pasayahin si kuya
sa tuwing maririnig niya ang utal mong pagtawag ng "tatay."
kanina, nang muli tayong magkita't
sinubukan kitang kalungin:
tinitigan mo ako na para bang nakapakong santo,
sabay pumalahaw ka nang todo.
24 Oktubre 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment