12 December, 2010

Bottom

Sa pagitan ng aking pagmamakata-makatahan ay ang pagsasalin-salinan. Heto ang personal na salin ng tula ni Ronald Baytan. Ang English version ay galing sa internet.


Ilalim

Hapdi ang karampatang kabayaran
Yaring aking pagpapaubaya
Sa itinangi-tanging hiling
Na ibigin ng mga bagay-bagay ng pag-ibig
Na sumibol at bumaklas
Sa mga pinid
Ng aking balat. Kapuwa-lalaking kaibigan.
Nararapat mong malamang
Ako’y isang baguhan sa hapdi
At ang aking mga halinghing ay dalisay
Tulad ng mga tisang nagigiba.
At sa iyong bawat paglagpak sa aking kaakuhan,
Ako’y nagiging grabedad
pinananatili ang lapat ng sandaigdig,
Ako’y naging batong
Binarena hanggang maging pinong deposito.

Ako’y bumalikwas,
Tumihaya,
At nangayupapa

Sa kawalan, nilagusan
Ng tingga ng iyong pag-ibig
Hanggang sa ikaw ay makaraos.
Samantalang nahihilata sa iyong likod,
Kinilatis mo ang aking mga mata at nakitang
Ang pagiging ibabaw ay may kabayaran,
At anong sakit, sapagkat walang kahit sino,
Walang kahit sino ang nais mapailalim.


Bottom

Pain must be the price
of my submission
to a long-cherished wish
to be loved by love-things
that grow and rip
open the sealed vaults
of my skin. man-friend.
you must know
i'm a novitiate of pain
and my moans are pure
like bricks breaking
apart at your every plunge.
as you crash into my being,
i become gravity
holding all of earth down,
i become a rock
drilled to grainy sediments.

i twist,

turn,

and shrink

to nothingness, shot through
with bullets of your love
till you are through.
now lying on your back,
you read my eyes and see
being top has a price,
and it hurts, because nobody,
nobody wants to be bottom.

No comments: