Baling Balita

Madiing tono. Gigil na nanguso. Matatalim na titig at kompiyansang pagduru-duro sa telebisyon ng tagapagbalita.

Habang lulan ako kanina ng G-Liner patungong Taft, ipinatalastas ang susunod na tatalakayin ng Imbestigador—kung paano raw ipinagdiriwang ang Araw ng mga puso sa isang siyudad sa kalakhang Maynila. Muli nilang tatalakayin ang isyu ng pinaka-matandang propesyon—ang prostitusyon.

Sa patikim sa isyu na aking nakita, pinasok ng mga pulis ang isang bar kung saan may mga nagsasayaw nang walang saplot. Kung saan may nagaganap na “torohan.” Walang takot nilang ipinakita ang operasyon— nang makapasok ang mga parak na huhuli sa kanila, nagsipulasan ang mga katawang parang nananahan sa hardin ng Eden. Mga nilalang na animo’y kalalabas lang sa nabiyak na kawayan. Dahil sa sinasabing “ethics,” pinalabo ng estasyon ang mga larawan.

Subalit kahit anong pagpapalabo pa ang gawin, ito lang ang mananatiling malinaw: hindi mapaaampat ng ganitong ulat ang isyu ng prostitusyon. Kahit anong tiyak ng tono ng taga-pagbalita, mananatiling walang katiyakan ang bawat araw para sa atin. Ang kawalang katiyakan na nagtutulak sa mga kapwa natin upang maghubad ng hiya sa entablado, habang kinikindatan ng pulang ilaw at pinaglalawayan ng mga aninong nakaupo sa paligid.

Higit pa sa salitang gasgas ang balita ukol dito. Higit pa sa usaping ito ang dahilan ng pag-iral ng media. Ang media ang sandigan ng mamamayan upang malaman ang dahilan kung bakit sila naghihirap, kung bakit sagad hanggang buto ang hiwa ng patalim na kanilang kinakapitan.

Hindi ako sang-ayon sa prostitusyon o ang isa pang madalas na paksa-- ang bawal na gamot, subalit hindi ba ang dapat na i-ulat ay kung bakit may mga kapuso at kapamilya tayong gumagawa nito? At kung sino o ano ang nagtutulak sa kanila upang magkaganon. Napakaraming mas malalim na usapin ang nangangailangan ng pagsisiyasat at imbestigasyon, subalit nakukupot ang balita sa mga biktima at hindi sa salarin.

Hangga’t ang media ay pagmamay-ari ng mga kapuso at kapamilya ng mga impluwensiyal sa bansa— mananatiling almusal, tanghalian at hapunan natin ang kawalang katiyakan.


At ito ang ulo ng mga nagbabagang balita sa bansang paulit-ulit hinuhubdan ng karapatan at kalayaan.